«حیا»رشحه ای ازشرم والای اوست که برگل می نشیند.

«عفاف»قطره ای ازدریای مواج خصال شایسته اوست که موج می آفریند.

«کمال»سربرآستان اومی ساید،«ادب»درس از مکتب اومی گیرد،

«حجاب»ازفاطمه آبرو دارد،«عبادت»انیس شبانه روزی لحظات فاطمه است،

فاطمه«کوثر»همیشه جاری است،

وفیض جوشان این کوثر،تا دامنه ی قیامت همواره جاری است ونیکی وخیر،

خودرامدیون این دریای کرم وابر کرامت می داند.

درود براو که گنجینه عفاف است،وآیینه شرف وسرمشق ادب.

فاطمه گوهری یکتاست که در صدف عصمت پرورده شد.

در سوگ زهرای اطهر،آسمان دلمان ابری و هوای چشمانمان بارانی است.

سلام بر جان خدایی فاطمه،که فراق پیامبر را بیش از دو ماه تاب نیاورد.